Podchodziłem sceptycznie do tego dzieła, niemalże jak do filmu klasy b. W końcu nie miał świetnej promocji, nie odniósł wielkiego rozgłosu i po dziś dzień jest o nim cicho.
Jednak inscenizacja i charakteryzacja już w pierwszych ujęciach rzuciły mi się w oczy. Operator buduje klimat wieloplanowością ujęć gdy akcja przyspiesza i statycznymi planami półśrednimi w czasie rozmów. Zdarzają się świetne zdjęcia - i taki poziom utrzymał się do końća filmu. Lekka muzyka klasyczna była świetnym wyborem, chociaż można było ją zastąpić utalentowanym kompozytorem i mogło wyjś to lepiej. Keira Knightley która nie wiedziała na początku jak zagrać rolę histeryczki. Czytając listy Spielrein's dowiedziała się, że autorka porównywała swoje zachowanie do demona lub psa. Ciężka rola została przez nią świetnie zagrana, przymykając oko na nieco grosteskowe rozpoczęcie filmu. Michael Fassbender też dał radę jak i sam Mortensen. W końcu mieli grać opanowanych gentelmanów co zrobili.

Przechodząc do najważniejszego - jest to dramat autobiograficzny z czego film wywiązał się rewelacyjnie. Klimat budowany podczas czytania przez aktorów korespondencji Freuda z Jungiem jest subtelny a jednocześnie dumny. Dialogi są rozbudowane i głębokie. Film nie pozwala się nudzić inteligentnej osobie, tuteż dla osób zainteresowanych psychologią może stać się porywający. Przymykając oko na pewne nieścisłości oraz niedociągnięcia to wbrew pozorom Rewelacyjny film. Prezentuje głęboką game odczuć ludzkich mających odbicie w nas samych. Nie należy spodziewać się zaskakujących zwrotów akcji czy dynamizmu po tej produkcji. Co mogło by być lepsze? Znając pracę na planie od wewnątrz uważam, że to kawał dobrej roboty. Film jest bardzo dobry a jedno oczko zyskuje u mnie subiektywnie bo na tyle mogę sobie pozwolić jako krytyk. I na pewno chcę kiedyś do niego wrócić. Komukolwiek kto to czyta nie oglądawszy wcześniej filmu - Gorąco Polecam! Zwłaszcza jeżeli ktoś lubi takie klimaty